Wat de Duitse violiste Louise Wehr en de Amerikaanse pianist Llewellyn Sanchez-Werner gemeen hebben is een vorm van gecontroleerde roekeloosheid. Ze zijn niet bang om ruig en wild te spelen, risico’s te nemen, maar altijd in dienst van de muziek. Precies dat maakt Ysaÿes bewerking tot een virtuoze Caprice van Saint-Saëns’ Etude en forme de valse en de pianobewerking van delen uit Stravinsky’s Vuurvogel onder handen van Wehr en Sanchez-Werner zo enerverend. De Amerikaanse critici dichtten Llewellyn Sanchez-Werner al een combinatie van ‘aardse agressie’ en ‘elegante verfijning’ toe. Hetzelfde is van toepassing op Louise Wehr die zowel haar lyrische kanten als haar wilde woede kwijt kan in Schumanns Tweede sonate voor viool en piano en de Caprice d’après l’Etude en forme de Valse. Sanchez-Werner zet tegenover de volkse ruigheid van Stravinsky de eindeloze poëzie van Chopin en Claude Debussy. Een weergaloos recital vol ‘mixed emotions’.
Type uw postcode en druk op de knop om een persoonlijke routeplanning in een nieuw venster te openen.